W odniesieniu do sposobu uwzględnienia tych włókien w przeglądzie firmy BT agencja VOA wyjaśniła, że obowiązująca wycena metodą przychodów i wydatków bazuje na modelu przewidującym przyszłe dochody oraz że w ramach przeglądu uwzględni dochody oczekiwane z tytułu włókien, które firma BT wydzierżawiła od firmy GEO.

Nie może ona zawrzeć ugody, przyjmując za podstawę niestanowiącą prawidłowej odnośnego mienia.

operatorów telekomunikacyjnych wycenianych metodą wartości czynszowej nie wykazują takich samych fluktuacji.

Z uwag przedstawionych przez firmę Vtesse wynika, że rozbieżność między poszczególnych składników sieci firmy BT a składników sieci pozostałych operatorów telekomunikacyjnych dowodzi, że zastosowanie metody przychodów i wydatków poskutkowało wyceną mienia firmy BT niższą niż wycena, jaką osiągnięto by w przypadku zastosowania metody czynszowej.

Ponadto firma BT uważa, że agencja VOA słusznie uznała metodę przychodów i wydatków za jedyną właściwą w odniesieniu do wyceny sieci firmy BT, głównie ze względu na brak danych o czynszowej, pozwalających na oszacowanie mienia firmy BT jako całości.

Dlatego też dochody z połączeń mają bardzo duży wpływ na hipotetycznego czynszu za dzierżawę oraz sieci firmy BT i powinny być uwzględniane w każdym porównaniu dochodów z wartościami podlegającymi opodatkowaniu.

W odniesieniu do przedstawionego przez firmę Vtesse zarzutu, że po wydaniu orzeczenia przez Trybunał ds. Oszacowań agencja VOA i firma BT uzgodniły sieci firmy BT na poziomie o 15 % niższym od pierwotnej wyceny dokonanej przez agencję VOA, władze Zjednoczonego Królestwa wyjaśniły tę różnicę faktem, że wycena dokonana po wydaniu orzeczenia przez Trybunał ds. Oszacowań była owocem dużo bardziej gruntownej analizy.

W celu dokonania właściwego i prawidłowego porównania obciążenia podatkowego firmy Vtesse w związku z tą ofertą należałoby ustalić, o ile odnośna transakcja zwiększyła sieci firmy BT, w przewidywaniu zastosowania mechanizmu corocznej korekty lub poprzez ten mechanizm.

Wyjaśnienia te, podsumowane w motywach 88–92, wykazują, że ostateczna obniżona sieci firmy BT nie została wynegocjowana przez agencję VOA i firmę BT, jak twierdzi firma Vtesse, ale została ustalona poprzez wykorzystanie zrewidowanych i dokładniejszych danych, które zostały ujawnione przez firmę BT w następstwie wydania orzeczenia przez Trybunał ds. Oszacowań i które nie były dostępne w czasie wyceny w 1997 r., a także poprzez wykorzystanie bardziej precyzyjnych metod wyceny w następstwie wydania orzeczenia przez Trybunał ds. Oszacowań.

Dlatego też nie jest możliwe ustalenie, o ile transakcja z firmą Kent MAN zwiększyła sieci firmy BT.

Tak więc zakładając, że całej sieci firmy BT została przypisana jej sieci światłowodowej (7,3 mln km w 2005 r.), roczna wartość podlegająca opodatkowaniu na 1 km światłowodu wynosiłaby 74 GBP.

Dlatego też nie dowodzono zaistnienia istotnych zmian okoliczności mogących znacząco zmienić sieci firmy Kingston.

W związku z tym brakuje jasnych dowodów na to, że zastosowanie metody przychodów i wydatków skutkowałoby zasadniczo niższą wartością podlegającą opodatkowaniu niż zastosowanie metody wartości czynszowej, ani na to, że stosując wobec firm BT i Kingston metodę przychodów i wydatków agencja VOA popełniła błąd i zbyt nisko ich mienia.

W odniesieniu do konkurentów, mogą oni korzystać i rzeczywiście korzystali z korekt zmniejszających – na przykład uzyskali zniżkę o 15 % w stosunku do swoich sieci światłowodowych od dnia 1 kwietnia 2001 r. oraz o 25 % od dnia 1 kwietnia 2002 r., mającą odzwierciedlać nadmierną podaż w sektorze.

Oznacza to, że firmy BT na kilometr włókna światłowodowego powinna być porównywana z dolną częścią wykazu kwot podatku komunalnego stosowanego przez agencję VOA.

Z posiadanej przez Komisję wiedzy wynika, że na mocy załącznika 6 ustawy LGFA z 1988 r. agencja VOA jest ustawowo zobowiązana do zmiany przedsiębiorstwa, jeżeli nastąpi istotna zmiana okoliczności, a także do uwzględnienia takiej istotnej zmiany okoliczności tak, jak gdyby miała ona miejsce w dniu uprzedniej wyceny.

W rezultacie pary włókien spadła z 1000 GBP/km poza obszarem Londynu w 2000 r. do 850 GBP/km w 2001 r. oraz 750 GBP między 2002 a 2004 r. Zgodnie z wykazem na lata 2005–2010, podlegająca opodatkowaniu wartość kilometra pary włókien spadła dalej do 500 GBP.

W takim przypadku, przy wycenie metodą czynszowej, nie nastąpi wzrost sieci operatora telekomunikacyjnego.

Urząd OFCOM podkreśla trudność związaną z dokonywaniem właściwych porównań między bardzo różniącymi się między sobą operatorami telekomunikacyjnymi (np. średnia kilometra magistrali sieci światłowodowej może być bardzo zróżnicowana zależnie od właściwości sieci, której jest częścią, oraz liczby aktywnych włókien na danej linii).

Jak wyjaśniono powyżej, kiedy operator telekomunikacyjny, wobec którego stosowana jest metoda wartości czynszowej, podłącza i aktywuje nowe włókno, podlegająca opodatkowaniu wartość jego mienia zwiększana jest o takiego włókna.